Tweede dame Kellerwald ATB marathon (120km)

Henk was de initiatiefnemer (of misschien moet ik zeggen: de schuldige) van het rijden van de Kellerwald Bike marathon. "Een mooie afsluiter van het ATB seizoen" noemde Henk het. Maar dat werd het ook zeker.

Henk had nog 5 triatleten (Paco, Marco, Marcel, Audrey en ik) zo ver gekregen om met 'm mee te gaan naar Duitsland. Verdeeld over 2 auto's en volgens schema zouden we zaterdagochtend om 6:30 vertrekken. natuurlijk werd dat 7:00. Maar na de nodige stops, waren we toch om 11:30 ter plekke bij ons Bio-Hotel in Gilserberg. Dat had Henk goed geregeld. Audrey en ik mochten (zeer elegant) in de master bedroom slapen. Prima plek. Na het verorberen van een heerlijk vers gebakken appeltaart van Audrey gingen we rond 13:30 naar de startplaats om een georganiseerde verkenningsronde te maken. Het rondje van 40km in rustig tempo. Ach ja, we startten best rustig. Maar hoe kun je rustig klimmen? Nee, dan liep de hartslag toch wel naar de 160; en dan heb ik het niet meer over rustig infietsen hoor. Maar goed. We genoten een fijne ronde en het parcours was goed te doen. Een ronde van 40 km kende bijna 1000 hoogtemeters. Lekker! Maar dan heb ik het over de afdalingen he?

Ach ja. En als je dan 2.5 uur hebt gebiked dan heb je wederom taart verdiend he? En daar zorgen ze goed voor in Duitsland. Allen genoten we een dubbele portie en toen was het tijd om op te frissen, een warme portie koolhydraten (in de vorm van pasta) naar binnen te werken en de startbescheiden af te halen. So far so goed. Als toetje genoten we die avond allen van een fijne beenmassage van Marco. Kon niet meer mis gaan die zondag dus!

Zondagochtend 17 april. Vanaf 5:30 gespuis in ons Ferienhaus. Nagenoeg iedereen had een interval slaap gehad en een ieder kwam tot leven langzaamaan. Lekker, gezellig en ontspannen ontbijten om het laatste bodempje voor deze dag te leggen. De spanning begon te stijgen; tijd om naar het startgebied te gaan. Om 9 uur mochten we los. En dat dan ook letterlijk. Ik denk: rustig rondje infietsen door het dorp, niet wetende dat het direct positie kiezen was. Dus er werd pittig gereden. Elkaar goed in de gaten houden. Eindelijk op het parcours. Nu gaat het écht beginnen. Ronde 1 ging super. Met een gemiddelde van 16.5km/hr reden we de eerste 40km (met bijna 1000 hoogtemeters). Het viel me mee dat er bij de afdalingen gewoon flink door geragd kon worden. Geen oponthoud. Marco was vooruit gecrosst. Klasse apart. Wij reden daarachter met z'n vijfes.

Bij het ingaan van de tweede ronde merkte ik tijdens het klimmen al wel dat de benen niet meer zo fit waren als ronde 1, maar toch ervoer ik dat de benen sterk genoeg waren. Ik kon zonder te forceren bikers inhalen, dus het zat goed. Af en toe vielen er wat gaten in ons groepje doordat de vermoeiheid wat toe begon te slaan. in de laatste 10km besloot ik om met Henk en Marcel los te gaan van Paco en Audrey. Paco en Audrey twijfelden beiden over het wel/niet ingaan van een 3de ronde. Zo kwamen we na 80km weer aan in het startgebied. Klaar voor de laatste ronde van 40km. Maar het bleek dat we net de tijdslimiet van 5 uur gepasseerd waren. Heel coulant werd direct gezegd dat we toch door mochten. Gelukkig!!!!! Ik liet me dit geen 2x zeggen en wilde direct weer gas geven. het zou zwaar worden die laatste ronde, maar ik wilde heel graag. Ik wist dat ik voldoende macht had om de tocht uit te fietsen.

Zo starten we met z'n drietjes aan de laatste ronde. En ja, echt, dan lijken die klimmen ineens zo veel langer en steiler. Poeh. Het was afzien. Vooral marcel had het zwaar tijdens het klimmen. Henk reed constant voor en klom nog redelijk fit de steilste hellingen omhoog. De afdalingen gingen steeds fijner. Mooie ruige afdalingen waarbij je de armen in zo'n laatste ronde echt gaat voelen. Nog minder remmen en laten gaan (af en toe) als een kamikaze. Ohhh, echt genieten. dat zijn zulke heerlijke momenten. Dat gevoel kan je niet omschrijven. Machtig. Maar ja, om zo'n afdaling in te gaan moet je over het algemeen wel steeds weer klimmen. het klimmen ging steeds meer pijn doen. toch lukte het me om alle klimmen fietsen te volbrengen. Een ware mentale uitdaging. Leeg was ik. Hartslag wilde haast niet meer omhoog, wat ik ook naar binnen propte of slokte. En dan de laatste klim. Nog één, en dan is het nog een paar kilometertjes uitrijden. Als we die laatste klim hebben gehad, dan zijn we eigenlijk gefinisht. En zo was het. Nog even op de tanden bijten. het deed echt pijn. But we did it. Ik finishte als tweede dame op de 120km in 7:45. De dames daarachter mochten vanwege de tijdslimiet de laatste ronde (helaas) niet meer ingaan. Ik was voldaan, kapot, maar erg tevreden.

Een super weekend met super vrienden. Zo gezellig! Volgend jaar weer.

Vierde plek tijdens zonovergoten RBR Ter Idzard

Zaterdag 9 april stond al geruime tijd gereserveerd in mijn agenda voor de RBR Ter Idzard. Vorig jaar was het nog een zeer frisse wedstrijd 2 weken vooraf aan mijn marathon in Rotterdam; Dit jaar was het een zonovergoten dag in hetzelfde weekend als Rotterdam (maar daar loop ik dit jaar niet mee;)).

Ik vind het altijd reuze relaxed wanneer er een wedstrijd in mijn achtertuin plaatsvindt. Ter Idzard ligt 8km van m'n huis en is op de fiets dus prima bereikbaar. Maar zoals een echt triatleet betaamd, stap ik in de auto en rijd tegen 10 uur richting het inschrijfbureau. Dit jaar 100 deelnemers en dat is flink meer dan het aantal vorig jaar. Het lijkt dat de wedstrijd steeds door meer atleten wordt gevonden en dat is een zeer positieve ontwikkeling. De wedstrijd kleurt overigens mooi blauw door de vele deelnemers van AVHeerenveen, maar ook door gelijk-gekleurd Tritatium die met een sterke en gezellige groep atleten aan de start staat.

Om 11 uur de start. Gezien het vrouwelijk deelnemersveld dichtte ik mezelf een 4de of 5de plek toe. Starten maar! De eerste run bestond uit 4 ronden van 3km. Ik durfde het aan om in m'n tripakje zonder ondershirt te starten gezien de stralende zon. Goede keuze achteraf. Ik liep de eerste 2 ronden op 4de positie en zag de afstand met mijn voorgangsters steeds groter worden. Esther de Vries liep op kop en zou die positie van start tot finish ook blijven bezetten. Achter haar liepen Lisette en Marieke. Bij het ingaan van ronde 3 merkte ik dat de afstand tot Lisette en Marieke kleiner werd. Ik zat heel krachtig in mijn pas en kon mijn tempo wat verhogen. Bij het ingaan van de laatste ronde kwam ik steeds dichtebij en kon beide dames voorbij gaan voor de eerste wissel.

Zo wisselde ik na 55 minuten lopen als 2de dame en startte in diezelfde positie op de race. Dus de wissel was goed verlopen. Ik wist dat Lisette op de race goed huis kon houden. Datzelfde wist ik ook van Geke die op een 5de positie lag. Wat exact mijn marge was wist ik niet. Starten op het zonnige maar toch enigszins winderige fietsparcours voor 4 rondes á 9.5km. Lisette ging mij binnen 2 km al in flinke vaart voorbij. Ik kon haar lange tijd als mikpunt houden als verwijderde ze zich steeds verder van mij. Al in de eerste ronde kreeg ik last van opkomende kramp in beide kuiten. Nooit eerder ervaren tijdens het fietsen, maar flink lastig. Ik zorgde ervoor dat ik m'n hakken op de trappers goed naar beneden duwde en weinig kracht op de bal van de voet zette. Vooral de stukken tegen de wind, maakten het moeilijk om de kramp weg te houden.

Fietsen ging fijn en ik behield lang mijn 3de positie. Vlak voor het ingaan van de laatste ronde reed Geke me voorbij. Ik weet dat ze zeer goed kan trappen op de race en ik zou moeten proberen om het verschil tussen ons klein te houden. Ik verloor nog zo'n 50 seconden op haar in de laatste ronde. Voelde dat er in mijn benen ook niet veel meer zat. Hartslag zakte wat omlaag van 164 naar 159 (veronderstelling dat de voorraden leeg waren). De tweede wissel gig wederom vlot en zo startte ik als 4de dame aan de laatste run. Nog 2 rondes van 3km lopen. Eén minuut goed maken tijdens 6km, is te doen. Maar ik zag de afstand tussen Geke en mij in de laatste ronde niet kleiner worden. Ik besloot bij de laatste ronde te consolideren en m'n eigen wedstrijd uit te lopen. Tempoverhoging zat er niet meer in. Zo finishte ik in 2:33:00 op een keurige 4de plek. Toch vierenhalve minuut sneller dan vorig jaar. Dus toch zeker ruim tevreden, maar gaar.

Even gezellig nazitten met een gezellige schare AVHeerenveners die ook allen een zeer geweldige prestatie hadden neergezet. Allemaal top gedaan! Nu op naar de Kellerwald ATB marathon volgende week. Hopen dat het lichaam een beetje goed hersteld.

Foekelien en organisatie Ter Idzard bedankt voor de mooie kiekjes!

Uitslagen AVHeerenveen
Midden afstand
John Nagelhout 2:11:10 (3de HOA)
Samme Steenstra 2:14:23 (4de H40+)
Kees v.d Laan 2:14:49 (5de HOA)
Marco Douma 2:20:53 (6de HOA)
Henk Meijer 2:27:06 (8ste H40+)
Marcel Walstra 2:29:19 (9de H40+)
Silvia Brouwer 2:33:10 (2de DOA)
Tsjeard Hofstra 2:37:18 (10de HOA)
Sprint afstand
Henk Onsman 1:32:26 (8ste H40+)
Margriet Feenstra 1:32:55 (5de DOA)
Tineke v.d. Wal 1:33:33 (6de DOA)
Elsbeth Rispens 1:34:58 (4de D40+)
Jonathan Bartsma 1:35:48 (17de HOA)