maandag 30 november 2009

Machtig Schoorl!

Mensen die me zo af en toe voor "gek" verslijten, kan ik niet altijd ongelijk geven. Eerst vrijdagavond een nachttocht in het zompige Oranjewoud en dan de zondag (lees: weekenddag of nog beter UITSLAAPOCHTEND) om half 7 je bed uit om met een groepje "mede-mafkezen" naar Schoorl af te reizen voor een ATB-tocht. Ach nee, wij sportliefhebbers noemen dit PASSIE en houden van sportieve uitdagingen en ook enorm van gezelligheid.

Zo vertrokken we zondagochtend vanuit Heerenveen met 6 man in de auto van John met aanhangwagen richting Schoorl met tussenstop in Sneek om nog 4 man aan te laten sluiten. Marcel, Marco, Henk, Paco, Samme, John, Jan, Lenneke, Cathelijne en ik vol enthousiasme om eindelijk gezamelijk Schoorl eens op de ATB te beleven. Prima rit en op tijd kwamen we aan in Schoorl. Had Samme toch niet het inschrijfadres vergeten ;). Enfin. Even flink doorzoeken naar de kantine voor inschrijving en zo vertrokken we rond 9:45 voor een tocht van 40 km. Paco had ons droog weer beloofd. Maar helaas kon die belofte niet worden behouden en moesten we in de miezer een flink aantal kilometers over het strand tuffen. Het parcours van Schoorl zoals ik dat in mijn hoofd had met korte en lange steile klimmen en veel singletracks bleef maar uit. Maar na een kilometer of 15 en een krentebol en flesje AA rijker waren we goed opgewarmd en gevoed en kon het echte werk beginnen. De 'echte' route van Schoorl lag voor ons klaar. Met zeker die elementen waardoor ik bij het woordje Schoorl al begin te watertanden. We mochten heerlijk klimmen en onze benen voelen. En ook de afdalingen kenden weer de nodige spectakel. Het parcours lag er schitterend bij. Door de regenval geen mul zand in de bossen en dus kon flink snelheid worden gemaakt. Het was een waar genieten.



Bij terugkomst konden we naast het afsproeien van de fietsen gelukkig ook zelf nog een warme douche genieten zodat de grote hoeveelheid modder die zich op onze kledij had afgetekend, niet allemaal bij John in de auto terecht kwam. Na de erwtensoep en warme choco tijd om terug naar Friesland te gaan. Weer een super gezellige ervaring rijker.

zaterdag 28 november 2009

Nachttocht met pepernoten en Jouster kruidenbitter

Vele weken geleden kwamen Paco en Cathelijne met de uitnodiging voor een nachttocht op de ATB en vertrek vanaf hun adres. Op 27 november moest het gebeuren. Nu dan... vrijdagavond 27 november. De hele week veel regen gehad, maar Paco had ons verzekerd van een droge avond.

Zo werd er vrijdag de 27ste nog even druk heen en weer gemaild en gebeld om de bevestiging bij elkaar te zoeken dat we toch echt als ware bikkels in het donker de modder in het bos van Oranjewoud op de ATB zouden trotseren. Tussen 20:00 en 20:30 verzamelden we bij Paco en Cath. Nog even genieten van een warme choco............Paco, Cathelijne, Marco, Marcel en ik vertrokken om 20:40, terwijl Tineke ons uitzwaaide. De temperatuur was prima, het was droog en het maantje buiten lichtte ons een beetje bij. Het bos was klieder.... Maar wat een geweldige belevenis hebben we genoten. Met allen verlichting op het stuur, hadden we voldoende zicht in het bos. En daar waar je normaal de plassen en modder in het bos een beetje probeert te omzeilen, gingen we nu dwars door alle drek omdat we het toch amper konden zien. HEERLIJK!!!
In een aangenaam tempo fietsten we een mooi rondje Oranjewoud en bleven de botsingen met bomen en het knuffelen van de modderige ondergrond uit. Rond tienen arriveerden we weer bij huize Paco en Cathelijne. Even omkleden en/of douchen en toen wederom aan de heerlijke warme choco met pepernoten en Jouster kruidenbitter. Een super geslaagde, sportieve en gezellige avond. Op naar Schoorl!

zondag 8 november 2009

Winnaar op m'n 34ste



Zaterdagochtend 7 november. De wekker gaat om 8:00 af en ik wordt gefeliciteerd met een kus van Theo voor m'n 34ste verjaardag. Beetje licht in mijn hoofd en ik had nog wel 3 uren door kunnen slapen als je het mij vraagt. Ik had een zeer zware week achter de rug met 3 avonden werken tot 23:30 en tevens nog een dag naar Utrecht om een voordracht te houden over mijn onderzoek omdat ik genomineerd was voor een posterprijs (maar niet gewonnen). Tot slot aan het eind van de week nog een werkdag inclusief scholing en werkvelddag van 9:00 tot 21:00. Mag je moe zijn toch?

Ik breng Maud om 9:00 naar Thialf voor haar schaatstraining en vertrek zelf om 9:45 richting het clubgebouw van AV Heerenveen voor de inschrijving van de Heideloop. Het is tamelijk rustig in de kantine en ik vraag me af, gezien het regenachtige weer, of er nog meer deelnemers komen aanmelden. Bij de inschrijftafel krijg ik het bijzondere startnummer 34 uitgereikt met de felicitaties. Kijk dat zijn attente clubgenoten. Héél erg leuk wanneer er aan zoiets wordt gedacht. Er verheugd dus starten met inlopen.

Tesamen met Christine loop ik naar het Heidemeer, waar de start helemaal niet schijnt te zijn. Even een paar straatjes door laveren en we zijn bij het startgebied. Nog steeds regen en nog steeds weinig deelnemers. Maar 10 minuutjes voor de start, komt de hele groep eraan. En staat er alsnog een leuk startveld bij de Heideloop. De lopers voor de korte (3km) afstand en lange (8km) afstand starten tegelijk.



Gezien het feit dat ik nog een beetje licht ben in het hoofd, start ik behouden. Tenslotte wil ik niet dezelfde ervaring ondergaan als met het Woutersbergloopje waar ik de laatste ronde vlekken voor de ogen kreeg hoewel de benen het nog goed deden. De eerste 3 km gingen heel prima. Het parcours was grotendeels offroad, maar ook enkele stukken verhard. In de tweede ronde van 5km werd ik bijgehaald door Bea. Ik hoorde haar stappen vlak achter me, maar hoorde aan haar ademhaling ook dat ze in het rood zat. Ik had nog reserve en kon daardoor iets versnellen waardoor ik de eerste positie bij de dames kon handhaven. Ik keek naar m'n hartslag: 177. Prima, hoog, maar de benen voelden goed. Ik kon in een iets hoger tempo doorlopen. Langs de vaart, door het gras. Glibberig en letten op de enkels. Ik hoorde dat Bea niet meer vlak achter me zat en kon iets gas terug nemen. Tenslotte wilde ik vanmiddag nog lekker taart eten en niet mezelf misselijk lopen.


Ik kan mijn eerste plek prima vasthouden en finish onder het "lang zal ze leven" als eerste dame in een tijd van 35:25. Erg tevreden over de opbouw en de maximale inspanning die ik heb geleverd. De zon schijnt heerlijk en na een slokje en een praatje is het tijd deze verjaardagsloop nog even vast te leggen. Samme biedt me aan om nog wat mooie kiekjes te maken zodat deze verjaardag op sportieve wijze digitaal terug te zien is. Zo gezegd, zo gedaan.

Na de foto's gauw douchen en terug naar huis. Voor taart en heel veel anders lekkers. Het was een heel leuke dag waar ik met enorm veel plezier op terugkijk. Gezellige visite gehad 's middag.
En met dank aan Samme voor de foto's.


zondag 1 november 2009

Veldtocht Ommen

Voor zaterdag 31 oktober was het plan om met een delegatie AV Heerenveen leden een rondje Lemelerberg te Ommen te biken. Eindelijk kon ik eens aansluiten, omdat de voorgaande weken het steeds niet toelieten om met de club mee te gaan. Grote mond..... en dan nog de daden.

Zateragochtend om 7:45 verzamelen vij het clubgebouw. Totaal 9 man/vrouw. Mooie groep en zeer aangenaam weer. Meerijdend met Samme in de auto leek de weg naar Ommen maar een kwartiertje, dus dat was zo gepiept. Na een hete bak en inschrijving op de ATB en kijken wat het parcours ons zou brengen. Acht man (Same, Marco, Paco, Marcel, Henk, Cathelijne Lenneke en ik) reden de 45 km en Martin Peter koos de 25 km. We reden de gehele route nagenoeg in twee groepen. Tot de 20 km was het parcours weinig spannend. Wel een mooie route cq omgeving maar weinig/geen klimwerk, bochtwerk of ander technisch werk. Vlak voor de stop (halverwege; met krentebollen en hete bouiilon) begon het eindelijk een klein beetje spannend te worden. De tweede helft van het parcours was iets uitdagender.

Twee onzettend lekkere afdalingen mogen maken, met fijn wat stronkjes. De afdalingen konden nagenoeg voluit omdat het deelnemersveld mooi gerekt was. Verder weinig modder gezien waardoor ook weinig gestunt onderweg. Iedereen had heerlijk gereden. En op een kleine val met hoofdwond bij Henk na, geen bijzondere ongelukken in de groep.

Parcours is voor herhaling vatbaar, hoewel iets meer uitdaging wel wenselijk is. Mogelijk over 4 weken wanneer we naar Schoorl gaan. Hopelijk gaan de weergoden dan wederom met ons mee. Dat maakt het toch wel wat aangenamer.

Vandaag, zondag, een fijne LDL van twee uur gemaakt. Benen voelden goed. Gister dus voldoende overgehouden.